Skala hiszpańska (Phrygian Dominant / Freygish)
Skala hiszpańska to jeden z najbardziej charakterystycznych przykładów egzotycznych brzmień, które można uzyskać dzięki zastosowaniu specyficznych struktur melodycznych. Znana jest również jako skala żydowska (Freygish, Ahava Rabbah), ponieważ wywodzi się z tradycji muzyki Żydów sefardyjskich żyjących w Hiszpanii aż do ich wygnania w XV wieku. Od tego momentu jej charakterystyczne brzmienie zachowało się zarówno w muzyce sefardyjskiej, jak i w wielu tradycjach śródziemnomorskich, bliskowschodnich oraz w muzyce klezmerskiej.
Formuła interwałowa
1 – ♭2 – 3 – 4 – 5 – ♭6 – ♭7 – 8
Pochodzi od 5. stopnia skali molowej harmonicznej (F-moll harmonicznej)
Dźwięki w tonacji C
C – D♭ – E – F – G – A♭ – B♭ – (C)
Alternatywne zapisy enharmoniczne:
C, C♯/D♭, E, F, G, G♯/A♭, A♯/B♭
Aliasy (inne nazwy skali)
- Frygijska dominantowa (Phrygian Dominant)
- Freygish / Ahava Rabbah (skala żydowska)
- Skala hiszpańska (Spanish Gypsy)
- Mixolydian ♭2 ♭6
- Określenie „alterowana frygijska” pojawia się, ale nie jest precyzyjne (lepiej mówić: frygijska dominantowa)
1. Skala hiszpańska (Phrygian Dominant) od C
Interwały: 1 – ♭2 – 3 – 4 – 5 – ♭6 – ♭7
Dźwięki: C – D♭ – E – F – G – A♭ – B♭ – (C)
Budowa harmoniczna:
- akord dominujący: C7 (C–E–G–B♭)
- charakter: orientalny, flamenco
- pochodzenie: 5. stopień skali molowej harmonicznej (F-moll harmonicznej)
2. Skala żydowska (Freygish / Ahava Rabbah) od C
Interwały: 1 – ♭2 – 3 – 4 – 5 – ♭6 – ♭7
Dźwięki: C – D♭ – E – F – G – A♭ – B♭ – (C)
Zastosowanie:
- muzyka klezmerska i liturgia żydowska
- często w praktyce pojawia się nad akordem Cm, co daje mieszankę tercji małej (E♭) i tercji wielkiej (E naturalne) → charakterystyczne „napięcie klezmerskie”
- ornamentacja melodyczna ma kluczowe znaczenie
Charakterystyka brzmieniowa
Skala zawiera trzy półtony (sekundy małe) między sąsiednimi stopniami:
-
-
między I a ♭II stopniem (C–D♭)
-
między III a IV stopniem (E–F)
-
między V a ♭VI stopniem (G–A♭)
-
Takie rozmieszczenie półtonów nadaje jej intensywnie orientalny, napięty i dramatyczny charakter.
Zastosowanie:
- flamenco (szczególnie w akompaniamencie gitarowym)
- muzyka klezmerska i żydowska tradycja liturgiczna
- jazz (jako kolorystyczna odmiana dominanty)
- muzyka filmowa (dla efektu „orientalnego” lub „mistycznego”)