-
Triada → ogólne określenie każdego akordu trójdźwiękowego (budowa).
-
Triada harmoniczna → szczególny zestaw trzech triad w danej tonacji (I, IV, V), które organizują harmonię tonalną.
Triada to najprostszy i podstawowy akord w muzyce tonalnej – składa się z trzech dźwięków, ułożonych tercjowo (czyli każdy kolejny dźwięk oddalony jest od poprzedniego o tercję).
Budowa triady
- Pryma – dźwięk podstawowy (nazwa akordu).
- Tercja – określa tryb akordu (durowy/mollowy).
- Kwinta – dopełnia brzmienie, nadaje stabilności.
Rodzaje triad
- Triada durowa (C–E–G)
- Pryma + tercja wielka + kwinta czysta.
- Brzmi jasno, pogodnie, stabilnie.
- Triada molowa (C–E♭–G)
- Pryma + tercja mała + kwinta czysta.
- Brzmi ciemniej, melancholijnie.
- Triada zmniejszona (C–E♭–G♭)
- Pryma + tercja mała + kwinta zmniejszona.
- Brzmi napięciowo, niestabilnie.
- Triada zwiększona (C–E–G♯)
- Pryma + tercja wielka + kwinta zwiększona.
- Brzmi otwarcie, „niepokojąco”.
Zastosowanie
- Triady są fundamentem harmonii – z nich rozwijają się bardziej złożone akordy (septymowe, z ekstensjami).
- W muzyce klasycznej i jazzowej pełnią funkcje harmoniczne (tonika, subdominanta, dominanta).
- Są bazą do nauki przewrotów i podstawowych progresji akordowych.
Triada harmoniczna
Triada harmoniczna to trzy podstawowe akordy (trójdźwięki) zbudowane na I, IV i V stopniu gamy. Nazywamy je kolejno toniką (T), subdominantą (S) i dominantą (D). Wspólnie tworzą one fundament systemu tonalnego i stanowią szkielet większości muzyki opartej na zasadach tonalności.
Elementy triady harmonicznej
- Tonika (I stopień) – akord centralny, będący ośrodkiem tonalnym i punktem odniesienia dla pozostałych akordów.
- Subdominanta (IV stopień) – akord zbudowany na czwartym stopniu gamy, często pełniący funkcję przygotowawczą.
- Dominanta (V stopień) – akord oparty na piątym stopniu gamy, o silnym napięciu kierującym do toniki.
Cechy charakterystyczne
- Budowa tercjowa – każdy z akordów triady jest trójdźwiękiem ułożonym tercjami.
- System tonalny – tonika, subdominanta i dominanta tworzą podstawową relację harmoniczną, na której opiera się większość utworów w dur i moll.
- Typy gam:
- w gamie durowej wszystkie trzy akordy (T–S–D) mają charakter durowy,
- w gamie molowej tonika i subdominanta są molowe, a dominanta zwykle durowa (choć spotyka się także dominantę molową, rzadziej stosowaną).
Znaczenie w muzyce
Triada harmoniczna jest jednym z najprostszych i najczęściej używanych sposobów harmonizacji melodii. Relacje między tymi trzema akordami decydują o poczuciu napięcia i rozwiązania w utworze, a ich funkcje – dążenie do toniki – stanowią podstawowy mechanizm działania harmonii tonalnej.
Triada harmoniczna w C-dur i a-moll
Funkcja | Stopień | Tonacja C-dur (akordy) | Tonacja a-moll (akordy) |
---|---|---|---|
Tonika (T) | I | C-E-G (C-dur) | A-C-E (a-moll) |
Subdominanta (S) | IV | F-A-C (F-dur) | D-F-A (d-moll) |
Dominanta (D) | V | G-B-D (G-dur) | E-G♯-B (E-dur / często E7) |
Przewroty triad
Każdy z tych akordów może wystąpić w trzech postaciach:
- Postać zasadnicza (root position) – pryma w basie.
- I przewrót (6) – tercja w basie.
- II przewrót (6/4) – kwinta w basie.
Przykład dla toniki C-dur:
- C-E-G (postać zasadnicza)
- E-G-C (I przewrót – 6)
- G-C-E (II przewrót – 6/4)