Sheets of Sound – technika improwizacji Johna Coltrane’a

 

Sheets of Sound to technika improwizacji jazzowej spopularyzowana przez Johna Coltrane’a w jego okresie tzw. „wertykalnym”, przypadającym na koniec lat 50. XX wieku. Można ją usłyszeć m.in. na albumach:

  • Blue Train,
  • Soultrane,
  • Thelonious Monk Quartet with John Coltrane at Carnegie Hall,
  • Milestones (Miles Davis).

Czym jest Sheets of Sound?

To forma improwizacji wertykalnej, czyli:

  • solista myśli w kategoriach akordów i progresji akordowej,
  • solówka przebiega przez każdy pojedynczy akord w progresji,
  • celem jest „wyciśnięcie każdej możliwej implikacji harmonicznej” — czyli zagranie wszystkich możliwych akordów i skal dla danego akordu.

Kluczowe elementy techniki Sheets of Sound:

  • Ekstremalnie szybkie granie, często z użyciem ślizgów glissandowych,
  • Precyzyjne użycie arpeggiów, wzorców, licków i skal, które dokładnie śledzą każdy akord progresji,
  • Asymetryczne grupowanie dźwięków w nieparzyste grupy (np. 5, 7, 9, 11, 13, 15 nut), zamiast regularnych ósemek czy szesnastek,
  • Przechodzenie między wysokimi i niskimi rejestrami instrumentu,
  • Nakładanie nowych akordów na istniejące (np. granie arpeggia D♭7 nad akordem G7), czasami nawet granie trzech akordów na jeden.

Przykład dla akordu G7

Gdy mamy akord G7 rozciągnięty przez 4 takty, możemy improwizować, korzystając z różnych skal i arpeggiów, np.:

  • Arpeggio G7
  • Arpeggio G13♭9 (rozszerzenie)
  • Arpeggio D♭7 (substytucja trytonowa)
  • Arpeggio D♭13♭9 (substytucja trytonowa z rozszerzeniem)
  • Progresja II-V: Am7 | D7
  • Skala G Mixolydian (z C-dur)
  • Skala G Wholetone (całotonowa)
  • Skala G Half-Whole Diminished (półtonowo-tonowa zmniejszona)
  • Skala G Lydian Dominant (z d-moll melodycznej)
  • Skala G Altered (z a♭-moll melodycznej)
  • Skala G Blues
  • Skala G Major Pentatonic

Jeśli zagramy wszystkie te materiały jeden po drugim nad G7 przez cały czas trwania akordu, tworzymy właśnie Sheets of Sound. W praktyce jest to niemożliwe, ale Coltrane próbował maksymalnie wycisnąć z każdego akordu jego harmoniczne możliwości.


Filozofia techniki

  • Wszystkie dźwięki są dopuszczalne — nawet tzw. „dźwięki unikane” (avoid notes), ponieważ przy bardzo szybkim tempie każdy dźwięk staje się efektywnie dźwiękiem przejściowym.
  • Można to porównać do malowania bardzo szybkimi pociągnięciami pędzla — nawet „rozmazania” czy „błędy” tworzą razem spójny i bogaty obraz.
  • Improwizator działa jak malarz, nakładając na płótno (czyli na przestrzeń harmoniczną) całą paletę barw dźwiękowych.

Podsumowanie techniki Sheets of Sound

Cechy Opis
Styl gry Bardzo szybkie granie, ślizgi glissandowe
Grupowanie nut Asymetryczne grupy 5, 7, 9, 11, 13, 15 nut
Rejestry Przechodzenie między wysokimi i niskimi
Harmonia Nakładanie nowych akordów (np. D♭7 nad G7)
Cel Maksymalne wykorzystanie wszystkich możliwych skal i arpeggiów na każdy akord
Charakterystyka Improwizacja wertykalna, solówka rozłożona na akordy progresji