Skala molowa to każda skala pochodząca ze skali durowej, ale z obniżoną tercją (♭3).
C – D – E♭ – F – G – A – B
Stopień skali | Czy można zmienić? | Dozwolone modyfikacje | Uzasadnienie |
---|---|---|---|
1 (Tonika) | Nie | — | Określa tonację – niezmienialna. |
2 | Tak | ♭2 | ♯2 = ♭3, która już występuje w skali. |
♭3 | Nie | — | Ustala molowy charakter skali. |
4 | Tak | ♯4 | ♭4 = durowa tercja (niepożądana w skali molowej). |
5 | Tak | ♭5, ♯5 | Obie modyfikacje są akceptowalne i muzycznie użyteczne. |
6 | Tak | ♭6, ♯6 | Obie formy występują w różnych wariantach skal molowych. |
7 | Tak | ♭7 | ♯7 = 1 (tonika), więc ♯7 się nie stosuje. |
Skala molowa melodyczna dostarcza dwóch akordów tonicznych: I-6 oraz I-(Maj7). Oba charakteryzują się wyrazistym i zdecydowanym brzmieniem. W przypadku akordu I-6, to tryton pomiędzy obniżoną tercją (♭3) a sekstą (6) nadaje mu napięcia i wyrazistości. Z kolei w akordzie I-(Maj7) kluczową rolę odgrywa kontrast pomiędzy toniką a wielką septymą (maj7).
Ponieważ oba te akordy są mocno osadzone w tonice, skala źródłowa (czasem określana jako modalna) i skala akordowa są identyczne.
Gdy spojrzymy na nie z perspektywy skali akordowej, zauważymy, że nie zawierają dźwięków avoid – każde napięcie (tension) znajduje się o cały ton powyżej odpowiedniego składnika akordu. Dzięki temu improwizacja oraz prowadzenie akordów są wyjątkowo swobodne, ponieważ praktycznie nie ma dźwięków, które „nie pasują”.
Innym akordem należącym do grupy akordów tonicznych w tonacji C-moll melodycznej jest VI-7♭5 (A-7♭5). Zazwyczaj pełni on funkcję przedłużenia toniki, szczególnie w progresjach takich jak:
I-6 → VI-7♭5 → II-7♭5 → V7♭9,
czyli molowy odpowiednik klasycznej progresji durowej:
IΔ7 → VI-7 → II-7 → V7.
Skala akordowa:
Dla akordu VI-7♭5 stosuje się skalę lokrycką z naturalną noną (tzw. locrian ♮9), która jest po prostu szóstym modelem skali molowej melodycznej. W tonacji C-moll melodycznej będzie to:
A – B – C – D – E♭ – F – G
Skala ta zawiera wszystkie napięcia (tensions) – bez avoid.
Rzadziej spotykanym, ale również przynależącym do grupy tonicznej, akordem jest ♭III+(Maj7). W tonacji C-moll melodycznej będzie to E♭+(Maj7) (czyli E♭ – G – B – D). Ten akord także pochodzi bezpośrednio ze skali molowej melodycznej i może być używany jako kolorystyczne rozszerzenie toniki.
Tonacja: C-moll melodyczna
1. Akord I-6 (C-6)
Budowa akordu:
- C (1)
- E♭ (♭3)
- G (5)
- A (6)
Charakterystyczny tryton: E♭ – A
Skala akordowa (C-moll melodyczna):
C – D – E♭ – F – G – A – B
Zapis nutowy (nazwy dźwięków):
Akord C-6:
C E♭ G A
Skala:
C D E♭ F G A B (C)
2. Akord I-(Maj7) (C-(Maj7))
Budowa akordu:
- C (1)
- E♭ (♭3)
- G (5)
- B (Maj7)
Charakterystyczne napięcie: B – C (mały sekundowy odstęp, duże napięcie)
Skala akordowa (ta sama skala C-moll melodyczna):
C – D – E♭ – F – G – A – B
Zapis nutowy:
Akord C-(Maj7):
C E♭ G B
Skala:
C D E♭ F G A B (C)
Tensions w skali molowej melodycznej:
- 9 (D)
- 11 (F)
- 13 (A)
Ich relacja do dźwięków akordu:
- D > C
- F > E♭
- A > G
Wszystkie napięcia znajdują się o cały ton powyżej dźwięków akordowych, co oznacza brak dźwięków avoid – można swobodnie improwizować po całej skali.
Skala źródłowa:
C – D – E♭ – F – G – A – B
1. Akord VI-7♭5 (A-7♭5)
➤ Budowa akordu:
- A (1)
- C (♭3)
- E♭ (♭5)
- G (♭7)
➤ Skala akordowa: Lokrycka z naturalną noną
To 6. tryb skali C-moll melodycznej – zaczyna się od A:
A – B – C – D – E♭ – F – G
➤ Napięcia (tensions):
- 9 (B)
- 11 (D)
- 13 (F)
Wszystkie dostępne – brak avoid notes.
Zapis nutowy (opis dźwiękowy):
Akord A-7♭5:
A C E♭ G
Skala locrian ♮9:
A B C D E♭ F G (A)
2. Akord ♭III+(Maj7) (E♭+(Maj7))
➤ Budowa akordu:
- E♭ (1)
- G (3)
- B (♯5 / +5)
- D (Maj7)
To akord zwiększony z wielką septymą (tzw. „Lydian augmented sound”).
➤ Skala akordowa: Lydian ♯5 (czyli 3. tryb skali molowej melodycznej)
Skala zaczynająca się od E♭, ale zawierająca dźwięki skali C-moll melodycznej:
E♭ – F – G – A – B – C – D
➤ Napięcia (tensions):
- 9 (F)
- ♯11 (A)
- 13 (C)
Wszystkie napięcia są użyteczne – brak avoid notes.
Akord E♭+(Maj7):
E♭ G B D
Skala Lydian ♯5 (tryb 3):
E♭ F G A B C D (E♭)
Unikanie dźwięku toniki (avoid C – 6.) pozwala zachować odrębną tożsamość akordu, odróżniając go od I-(Maj7). Pominięcie toniki eliminuje również ostry, dysonansowy interwał molowej nony, który powstałby, gdyby tonika została włączona do harmonii.
Podsumowanie:
Akord | Budowa | Skala akordowa | Tensions |
---|---|---|---|
A-7♭5 | A – C – E♭ – G | Locrian ♮9 (A–B–C…) | 9, 11, 13 (wszystkie dostępne) |
E♭+(Maj7) | E♭ – G – B – D | Lydian ♯5 (E♭–F–G…) | 9, ♯11, 13 (wszystkie dostępne) |