Skala zwiększona (Augmented Scale)

Skala zwiększona to symetryczna, heksatoniczna (6-dźwiękowa) struktura muzyczna, wykorzystywana w jazzie, muzyce współczesnej oraz klasycznej. Cechuje ją abstrakcyjne, niestabilne brzmienie i wyjątkowa użyteczność w kontekście zaawansowanej harmonii, improwizacji i substytutów akordowych.


Kluczowe cechy

  • Typ: skala symetryczna, heksatoniczna
  • Budowa: naprzemiennie mała tercja (3 półtony) i półton (1 półton)
  • Interwałowa formuła:
    1 – ♯2 – 3 – 5 – ♭6 – 7
  • Inne nazwy:
  • Skala z małą tercją i półtonem
  • Symmetric Augmented Scale
  • Augmented Hexatonic

Skala zwiększona od C

  • Dźwięki:
    C – D♯ – E – G – A♭ – B
  • Interwały:
    C (1), D♯ (♯2), E (3), G (5), A♭ (♭6), B (7)

Transpozycje i symetria

Ze względu na powtarzalność co małą tercję, istnieją tylko 4 unikalne transpozycje skali zwiększonej:

Skala zwiększona Tożsame transpozycje
C E, A♭
D♭ F, A
D F♯, B♭
E♭ G, B

Konstrukcja skali

1. Dwa trójdźwięki zwiększone nałożone na siebie:

Trójdźwięk Dźwięki
C+ C – E – G♯
E♭+ E♭ – G – B

C zwiększona = C+ + E♭+


2. Trzy trójdźwięki durowe zawarte w skali:

Trójdźwięk Dźwięki
C C – E – G
E E – G♯ – B
A♭ A♭ – C – E♭

Tryby skali zwiększonej

Skalę można rozpocząć od innego stopnia i uzyskać tryb, podobnie jak w przypadku skali zmniejszonej.

  • Skala C (mała tercja + półton) = Skala E♭ (półton + mała tercja)

Zastosowania harmoniczne

Użycie nad akordami zawierającymi tylko dźwięki ze skali zwiększonej C

Akord Dźwięki Uwaga
CMaj7♯5 C – E – G♯ – B Skala idealnie pasuje
C+ C – E – G♯ Trójdźwięk bazowy
Cmaj7 C – E – G – B Możliwe kolizje z G♯
D7♯11 D – F♯ – A – C – G♯ Zawiera G♯ z C+
Dm9♭5 D – F – A♭ – C – E♭ Częściowa zgodność
FmMaj7 F – A♭ – C – E Pasuje strukturalnie
B♭m9♭5 B♭ – D♭ – F♭ – A♭ – C Kontekst modalny możliwy

Użycie nad akordami zawierającymi trójdźwięk zwiększony C+ (C – E – G♯)

Zastosowanie w jazzie

Kontekst Zastosowanie
CMaj7#5, C+, Cmaj7 Koloryzacja, prowadzenie chromatyczne
C7alt, C7#5, C7#11 Symetryczne napięcie, substytuty
Zmiana tonacji Modulacja przez tryton lub małą tercję
Improwizacja modalna Przestrzeń „poza tonalna” (outside playing)
Nowoczesne harmonie Skala jako łącznik akordów maj i dom.

Dźwięki avoid (unikane)

Ze względu na brak kwart, skala zawiera potencjalne kolizje dźwiękowe:

  • E♭ nad CMaj7♯5 może kolidować z E
  • B nad C7♯5 może brzmieć zbyt ostro
  • Zalecenie: stosuj skalę intencjonalnie, z pełną świadomością kontekstu harmonicznego

Skala C zwiększona a C7alt

Można użyć obu wariantów skali zwiększonej nad akordami alterowanymi:

Akord Sugerowana skala zwiększona
C7♯5 C z małą tercją i półtonem
C7alt C z półtonem i małą tercją
Cmaj7♯5 Oba warianty możliwe

  • Skala zwiększona to połączenie trzech trójdźwięków zwiększonych:
    → C+ (C–E–G♯), E+ (E–G♯–B♯), A♭+ (A♭–C–E)
  • Jest skrajnym przykładem niestabilności tonalnej, przez co świetnie nadaje się do atonalnych lub nielinearnych rozwiązań harmonicznych

Używana przez takich twórców jak:

  • Olivier Messiaen
  • Alexander Scriabin

W muzyce jazzowej skala zwiększona (augmented scale) była wykorzystywana przez wielu zaawansowanych improwizatorów i kompozytorów, zwłaszcza tych, którzy eksperymentowali z harmonią symetryczną, akordami alterowanymi i strukturami poza-tonalnymi. Oto wybrani artyści i ich podejścia:

John Coltrane

  • Używał skal symetrycznych (w tym zwiększonej) w okresie „sheets of sound” i podczas eksploracji modalnej oraz quasi-tonalnej improwizacji.
  • Utwory takie jak „Giant Steps” zawierają strukturę harmoniczną opartą na trójdźwiękach zwiększonych.
  • W późniejszej twórczości (np. „Interstellar Space”) wykorzystywał rozszerzone palety skalowe, w tym augmented.
  • W kompozycji „One Down, One Up” cała melodia, a także jego solo, oparte są właśnie na skali zwiększonej (w tym przypadku wariancie odwrotnym) nad dominującymi akordami Bb7♯5 oraz Ab7♯5
    Jego improwizacje charakteryzowały się znanym „sheets of sound” – szybkim, gęstym granie arpeggiów i wzorów skalowych, w których pojawiała się również skala zwiększona
    Skala symetryczna, w tym zwiększona, była stosowana także w kontekście jego eksperymentów harmonicznych i poszukiwań poza tonalnych

Michael Brecker

  • Saksofonista znany z użycia zaawansowanych skal symetrycznych w solówkach.
  • Skala zwiększona pojawia się u niego często w kontekście akordów dominujących alterowanych i maj7#5.
  • Brecker stosował skalę zwiększoną jako sposób na połączenie różnych centrów tonalnych.

Joe Henderson

  • Eksperymentował z skalami symetrycznymi w latach 70. i 80., często nad modalnymi lub niestandardowymi akordami.
  • Jego gra cechowała się „zawieszonym” poczuciem tonalności — skala zwiększona idealnie to wspierała.

Herbie Hancock

  • W utworach takich jak „Actual Proof” czy „Maiden Voyage” można doszukać się zastosowania struktur symetrycznych, w tym skali zwiększonej, szczególnie w improwizacjach.
  • Skala zwiększona służyła do koloryzowania akordów maj7#5 lub dominantowych z #11.

Wayne Shorter

  • Znany z eksploracji nietypowych struktur skalowych.
  • W utworach takich jak „Nefertiti” czy „Footprints” skala zwiększona mogła służyć do konstruowania napięć harmonicznych i melodycznych.

Woody Shaw

  • Trębacz, który w latach 70. często sięgał po skale symetryczne (m.in. zwiększoną i zmniejszoną) jako podstawę dla nieregularnych fraz improwizacyjnych.
  • Skala zwiększona służyła mu jako kontrapunkt do prostych akordów.

Oliver Nelson

  • Znany jest przykład użycia skali zwiększonej w jego solówce do utworu „Stolen Moments”, gdzie tego typu materiał stał się słynnym kolorytem harmonicznym

David Liebman

  • Uczeń Coltrane’a, intensywnie analizował i dokumentował skalę zwiększoną w kontekście nowoczesnej improwizacji.
  • Często używał jej jako narzędzia do tworzenia napięcia i przejść tonalnych.

 

Podsumowanie

Artysta Zastosowanie skali zwiększonej
John Coltrane One Down, One Up – celowe użycie skali zwiększonej nad alt-dominantami, intensywne „sheets of sound”
Michael Brecker Improwizacje z sekwencyjnymi wzorami opartymi na augmented scale
Oliver Nelson Słynna solówka w Stolen Moments zawiera techniki z augmented scale

 

W teorii i edukacji jazzowej

Skala zwiększona została opisana i propagowana przez teoretyków jazzowych:

  • Jerry Coker, Mark Levine, David Liebman, Bergonzi – w swoich książkach analizują skalę zwiększoną jako narzędzie do:
  • Alterowania akordów
  • Tworzenia symetrycznych ciągów harmonicznych
  • Zastosowań modalnych i poza-modalnych