Stabilne stopnie:
- Stopnie I, III (3) i V (5) są stabilne – nie mają silnej tendencji do przemieszczania się w kierunku innych dźwięków.
Niestabilne stopnie i ich tendencje:
- IV (4) → III (3)
Silna tendencja do obniżenia się (F → E)
- VII (7) → I (1)
Silna tendencja do podniesienia się (B → C)
- II (2) → I (1)
Silna tendencja do obniżenia się (D → C)
- VI (6) → V (5)
Silna tendencja do obniżenia się (A → G)
Najsilniejsze tendencje ruchu to:
- IV → III (F → E)
- VII → I (B → C)
Alternatywne kierunki rozwiązań:
- II (2) → III (3)
(D → E)
- IV (4) → V (5)
(F → G)
Przechodnie ruchy między niestabilnymi stopniami:
- VI (6) → VII (7) → I (1)
(A → B → C)
- VII (7) → VI (6) → V (5)
(B → A → G)
Harmonia w tonacji durowej – progresje diatoniczne
Funkcje harmoniczne, które wywodzą się z naturalnych tendencji dźwięków skali durowej, tworzą spójną i logiczną strukturę. W kontekście muzycznych fraz stanowią one podstawowy „język” ekspresji, w którym wyróżniamy:
- Progresję – ruch naprzód,
- Wydłużenie – kolorystyczne urozmaicenie w obrębie jednej funkcji,
- Retrogresję – cofnięcie się od napięcia,
- Rezolucję – rozładowanie napięcia.
Diatoniczne progresje, czyli takie, które wykorzystują wyłącznie akordy oparte na dźwiękach jednej skali, stanowią podstawę harmonicznej konstrukcji utworu. Choć teoretycznie istnieje wiele możliwych kombinacji, w praktyce najczęściej spotykamy ograniczoną liczbę sprawdzonych schematów.
Akordy w stosunku sekundy
Para akordów |
Zmiana funkcji |
Efekt muzyczny |
IΔ7 → II– |
tonika → subdominanta |
najbardziej stabilny → mniej stabilny: progresja |
II– → III–7 |
subdominanta → tonika |
mniej stabilny → bardziej stabilny: częściowe rozwiązanie |
III–7 → IVΔ7 |
tonika → subdominanta |
stabilny → mniej stabilny: progresja |
IVΔ7 → V7 |
subdominanta → dominanta |
niestabilny → bardzo niestabilny: progresja |
V7 → VI–7 |
dominanta → tonika |
bardzo niestabilny → względnie stabilny: rozwiązanie |
VI–7 → VII–7♭5 |
brak |
słaby efekt |
VII–7♭5 → IΔ7 |
brak |
słaby efekt |
II–7 → IΔ7 |
subdominanta → tonika |
mniej stabilny → najbardziej stabilny: rozwiązanie |
III–7 → II–7 |
tonika → subdominanta |
bardziej stabilny → mniej stabilny: progresja |
IVΔ7 → III–7 |
subdominanta → tonika |
mniej stabilny → bardziej stabilny: częściowe rozwiązanie |
V7 → IVΔ7 |
dominanta → subdominanta |
bardzo niestabilny → niestabilny: regresja |
VI–7 → V7 |
tonika → dominanta |
względnie stabilny → bardzo niestabilny: progresja |
VII–7♭5 → VI–7 |
brak |
słaby efekt |
IΔ7 → VII–7♭5 |
brak |
słaby efekt |
Akordy w stosunku tercji
IΔ7 → VI–7 |
brak |
najbardziej stabilny → umiarkowanie stabilny: wydłużenie (prolongacja) |
VI–7 → IVΔ7 |
tonika → subdominanta |
umiarkowanie stabilny → umiarkowanie niestabilny: progresja |
IVΔ7 → II–7 |
brak |
umiarkowanie niestabilny: wydłużenie (prolongacja) |
II–7 → VII–7♭5 |
brak |
słabe |
VII–7♭5 → V7 |
brak |
słabe |
V7 → III–7 |
dominanta → tonika |
bardzo niestabilny → umiarkowanie stabilny: rozwiązanie |
III–7 → IΔ7 |
tonika → tonika |
powrót do toniki; rzadko spotykane |
III–7 → V7 |
brak |
słabe |
V7 → VII–7♭5 |
brak |
słabe; prawie nigdy nieużywane |
VII–7♭5 → II–7 |
brak |
słabe; prawie nigdy nieużywane |
II–7 → IVΔ7 |
brak |
słabsze niż IV → II: wydłużenie (prolongacja) |
IVΔ7 → VI–7 |
subdominanta → tonika |
słabe; może brzmieć jak wydłużenie IV |
VII–7♭5 → II–7 |
brak |
słabe, rzadko używane |
III–7 → VI–7 |
brak |
umiarkowanie stabilny → bardziej stabilny: wydłużenie (prolongacja) |
VI–7 → II–7 |
tonika → subdominanta |
stabilny → niestabilny: progresja |
II–7 → V7 |
subdominanta → dominanta |
niestabilny → bardzo niestabilny: progresja |
V7 → IΔ7 |
dominanta → tonika |
najbardziej niestabilny → najbardziej stabilny: rozwiązanie |
IΔ7 → IVΔ7 |
tonika → subdominanta |
najbardziej stabilny → niestabilny: progresja |
Akordy w stosunku kwinty
VII–7♭5 → III–7 |
brak |
słabe, nieużywane |
III–7 → VI–7 |
brak |
umiarkowanie stabilny → bardziej stabilny: wydłużenie (prolongacja) |
VI–7 → II–7 |
tonika → subdominanta |
stabilny → niestabilny: progresja |
II–7 → V7 |
subdominanta → dominanta |
niestabilny → bardzo niestabilny: progresja |
V7 → IΔ7 |
dominanta → tonika |
najbardziej niestabilny → najbardziej stabilny: rozwiązanie |
IΔ7 → IVΔ7 |
tonika → subdominanta |
najbardziej stabilny → niestabilny: progresja |
|
|
|
IVΔ7 → IΔ7 |
subdominanta → tonika |
niestabilny → najbardziej stabilny: rozwiązanie |
IΔ7 → V7 |
tonika → dominanta |
najbardziej stabilny → najbardziej niestabilny: progresja |
V7 → II–7 |
dominanta → subdominanta |
najbardziej niestabilny → niestabilny: retrogresja |
II–7 → VI–7 |
subdominanta → tonika |
niestabilny → bardziej stabilny: częściowe rozwiązanie |
VI–7 → III–7 |
tonika → tonika |
stabilny → mniej stabilny: wydłużenie (prolongacja) |