1. Przypomnienie ciągu Fibonacciego
Ciąg Fibonacciego to:
0,1,1,2,3,5,8,13,21,34,…0, 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, …
Każda liczba jest sumą dwóch poprzednich:
Fn=Fn−1+Fn−2F_n = F_{n-1} + F_{n-2}
2. Jak można użyć Fibonacciego w harmonii
Nie ma standardowego, „jedynie słusznego” ciągu akordów Fibonacciego w teorii jazzowej, ale muzycy i kompozytorzy eksperymentują z nim na kilka sposobów:
a) Numeracja akordów w skali
Przykład w C-dur:
- Skala: C D E F G A B (stopnie I–VII)
- Ciąg Fibonacciego: 1, 1, 2, 3, 5, 8…
- Mapowanie na stopnie skali (modulo 7, jeśli wykraczamy poza VII):
- 1 → C (I)
- 1 → C (I)
- 2 → Dm (ii)
- 3 → Em (iii)
- 5 → G (V)
- 8 → C (I, bo 8 mod 7 = 1)
Progresja akordów w C-dur według Fibonacciego:
Cmaj7 – Cmaj7 – Dm7 – Em7 – G7 – Cmaj7
b) Długości taktów według Fibonacciego
- Można też utrzymać stałe akordy, ale długość taktów zgodnie z liczbami Fibonacciego:
- Cmaj7 – 1 takt
- Dm7 – 1 takt
- G7 – 2 takty
- Am7 – 3 takty
- Fmaj7 – 5 taktów
To tworzy progresję rytmicznie „fibonacciową”, popularną w muzyce współczesnej i eksperymentalnej.
c) Wariant jazzowy
W jazzie stosuje się też tzw. Fibonacci voice leading:
- Ruchy głosów lub odległości interwałowe między akordami są liczbami z ciągu Fibonacciego.
- Np. skok między toniką a dominanta = 5 półtonów, między dominanta a subdominanta = 8 półtonów itp.
Akordy ciągu Fibbonaciego niekiedy są mylone z akordami Kanonu Pachelbela.
Progresja akordów Kanonu Pachelbela w C-dur
Takt | Akord |
---|---|
1 | C |
2 | G |
3 | Am |
4 | Em |
5 | F |
6 | C |
7 | F |
8 | G |
Notacja ciągła (do grania w pętli):
C – G – Am – Em – F – C – F – G
Wskazówki:
- Można grać ciągle w 4/4, każdy akord przez 1 takt.
- Jest to klasyczna progresja 8-akordowa, która powtarza się przez cały utwór.
- Daje wrażenie „płynnej spirali harmonicznej”, co jest typowe dla kanonu.
Przykłady utworów z progresją Kanonu Pachelbela
Utwór | Tonacja | Fragment progresji | Komentarz |
---|---|---|---|
Basket Case – Green Day | G-dur | G – D – Em – Bm – C – G – C – D | Rockowa wariacja kanonu, spiralna sekwencja akordów w zwrotkach. |
Go West – Pet Shop Boys | C-dur | C – G – Am – Em – F – C – F – G | Popowa aranżacja wiernie odwzorowuje kanonową spirale. |
Let It Be – The Beatles | C-dur | C – G – Am – F | Refren oparty na podobnym ruchu akordów (I–V–vi–IV). |
No Woman No Cry – Bob Marley | C-dur | C – G – Am – F | Reggae’owa wariacja kanonu. |
Graduation (Friends Forever) – Vitamin C | C-dur | C – G – Am – Em – F – C – F – G | Popowa aranżacja dosłownie wykorzystująca kanon. |
Canon Rock – JerryC | D-dur | D – A – Bm – F#m – G – D – G – A | Rockowa, instrumentalna adaptacja kanonu. |
Pachelbel Rant – Rob Landes | C-dur | C – G – Am – Em – F – C – F – G | Instrumentalny cover, wiernie według kanonu. |
Forever Young – Alphaville | C-dur | C – G – Am – F | Refren oparty na kanonowej sekwencji akordów. |
With or Without You – U2 | D-dur | D – A – Bm – G | Simplifikacja kanonu, spiralna progresja w refrenie. |
Clocks – Coldplay | Eb-dur | Eb – Bb – Cm – Gm | Rytmiczna i harmoniczna wariacja kanonu w nowoczesnym popie. |
All Together Now – The Farm | C-dur | C – G – Am – F | Refren bazuje na kanonowej progresji. |
Somewhere I Belong – Linkin Park | C-dur | C – G – Am – F | Rock/nu-metalowa adaptacja fragmentu kanonu. |
Go West – Village People | C-dur | C – G – Am – Em – F – C – F – G | Disco wersja kanonu. |
Memories – Maroon 5 | C-dur | C – G – Am – F | Subtelna wariacja spiralnej progresji. |
Basket Case – Green Day (powtórka) | G-dur | G – D – Em – Bm – C – G – C – D | Podkreśla spiralny charakter kanonu w punk-rocku. |
Jazzowe utwory inspirowane Kanonem Pachelbela
Utwór / Artysta | Tonacja | Fragment progresji | Zastosowanie / komentarz |
---|---|---|---|
Autumn Leaves – Joseph Kosma | C-moll / E♭ | Cm7 – F7 – B♭maj7 – Em7b5 – A7b9 – Dm7 – G7 – Cmaj7 | Spiralna progresja ii–V–I, przypomina kanon w prowadzeniu głosów. |
Girl from Ipanema – Antonio Jobim | F-dur | Fmaj7 – G7 – Gm7 – F#7 | Kanonowa sekwencja w wariancie bossa nova; spirala harmoniczna w frazach. |
Blue Bossa – Kenny Dorham | C-moll | Cm7 – F7 – Dm7 – G7 | Spiralny ruch akordów z elementami kanonu w rytmie latin jazz. |
Take the “A” Train – Duke Ellington | C-dur | Cmaj7 – E7 – Am7 – D7 – Fmaj7 – Cmaj7 – Fmaj7 – G7 | Kanonowy ruch harmoniczny w swingowym rytmie; powtarzalna sekwencja. |
All the Things You Are – Jerome Kern | A♭-dur | Fm7 – B♭m7 – E♭7 – A♭maj7 | Spiralne prowadzenie głosów w harmonicznych zakończeniach fraz. |
I Got Rhythm / Rhythm Changes – George Gershwin | B♭-dur | B♭maj7 – D7 – Gm7 – C7 | Cykl kwintowy w formie spiralnej, analogiczny do kanonu. |
Misty – Erroll Garner | E♭-dur | E♭maj7 – Gm7 – A♭maj7 – C7 | Harmoniczna spirala zakończenia frazy, kanonowa inspiracja. |
Blue Monk – Thelonious Monk | B♭-dur | B♭7 – E♭7 – B♭7 – F7 | Powtarzalny, kanonowy charakter progresji w bluesowej formie. |
Stella by Starlight – Victor Young | B♭-dur | B♭m7 – E♭7 – A♭maj7 – D7 | Spiralne prowadzenie głosów, inspiracja kanonem w reharmonizacji. |
Someday My Prince Will Come – Frank Churchill | C-dur | Cmaj7 – Em7 – Fmaj7 – G7 | Kanonowa sekwencja w lekko zmodyfikowanej wersji w standardzie jazzowym. |
- W jazzie nie musimy grać dokładnie C–G–Am–Em–F–C–F–G, ale należy zwrócić uwagę na spiralne prowadzenie głosów i cykliczny charakter akordów.
- Często używa się substitutions i reharmonizacji, zachowując efekt „pętli harmonicznej” kanonu.
- Można porównać klasyczny kanon Pachelbela z tymi standardami, żeby zrozumieć, jak barokowa progresja wpłynęła na jazzową harmonię.
Kanon Pachelbela w C-dur – funkcje T/S/D + przykłady jazzowe
Takt | Akord | Funkcja | Jazzowy przykład / komentarz |
---|---|---|---|
1 | C | T | „Someday My Prince Will Come” – tonika w standardzie |
2 | G | D | „Take the ‘A’ Train” – dominanta prowadzi do Am7 |
3 | Am | T rel. | „Autumn Leaves” – vi stopień jako relatywna tonika |
4 | Em | D rel. | „I Got Rhythm” – iii stopień w cyklu kwintowym |
5 | F | S | „Misty” – subdominanta w spiralnym ruchu akordów |
6 | C | T | „Stella by Starlight” – powrót do toniki |
7 | F | S | „Blue Bossa” – subdominanta jako przygotowanie do G7 |
8 | G | D | „Take the ‘A’ Train” – dominanta prowadzi z powrotem do C |
Jak ćwiczyć:
- Zagraj progresję w pętli 8 taktów – zwróć uwagę na T, S, D i ich relacje.
- Spróbuj zamieniać akordy na relacje T rel., D rel., S rel., tak jak w jazzowych przykładach:
- Am → T rel., Em → D rel., F → S
- Porównaj klasyczny kanon z fragmentami jazzowymi, aby usłyszeć analogię spiralnego prowadzenia głosów.
Kanon Pachelbela w C-dur – wersja jazzowa (z septymami)
Takt | Akord | Funkcja | Komentarz / jazzowe wariacje |
---|---|---|---|
1 | Cmaj7 | T | Tonika, klasyczne wprowadzenie |
2 | G7 | D | Dominanta, przygotowuje wejście Am7 |
3 | Am7 | T rel. | Relatywna tonika (vi), płynne prowadzenie głosów |
4 | Em7 | D rel. | iii jako łagodna dominanta lub część cyklu kwintowego |
5 | Fmaj7 | S | Subdominanta, w jazzowej wersji dodaje bogate brzmienie |
6 | Cmaj7 | T | Powrót do toniki |
7 | Fmaj7 | S | Druga subdominanta w spirali, przygotowanie do G7 |
8 | G13 | D | Dominanta z dodatkami (13, 9, 11) – bardzo jazzowa wariacja |
- Dodatki i rozszerzenia:
- Cmaj7 → Cmaj9 / Cmaj13
- Am7 → Am9
- Em7 → Em9
- G7 → G9 / G13
- Fmaj7 → Fmaj9 / Fmaj13
- Voice leading:
- Staraj się prowadzić każdy głos melodycznie: np. w Cmaj7 (C–E–G–B) → G7 (G–B–D–F), wspólne dźwięki płynnie łączą akordy.
- Rytm i groove:
- Możesz zastosować swing lub bossa-nova.
- Każdy akord na 1 takt 4/4, lub dzielić niektóre akordy na 2×2 ćwierćnuty, aby nadać ruchu.