Słownik

W muzyce kontaminacja może oznaczać: 1. Połączenie różnych trybów w jednej frazie Np. użycie doryckiego VI (♭VI) z lidyjskim II (IIΔ) w jednej progresji, mimo że normalnie nie współwystępują w jednej tonacji modalnej. Przykład (w C-dur): Cmaj7 → Dmaj7 → A♭maj7 → G7 → Cmaj7 lidyjski eolski Tutaj Dmaj7 pochodzi z trybu lidyjskiego (C lidyjskie: … Dowiedz się więcej

Kilka „słownikowych” ujęć tematu. Definicje pochodzą z Wikipedii, Słownika Kopalińskiego, Słownika Języka Polskiego etc. improwizacja rzecz, akcja, czynność dokonana na poczekaniu, bez przygotowania; mowa, utwór muz. a. lit., przekład powstały bez przygotowania; wykonanie czegoś na poczekaniu, od ręki, na gorąco, ex promptu, ex tempore; por. ad aperturam libri. Etym. – fr. improvisation 'jw.’ z łac. improvisus’nieprzewidziany; nieoczekiwany’; im- zob. in- 1; provisus p.p. od providere, zob. prowizja. Improwizacja – spontaniczne … Dowiedz się więcej

  Jazz Free, jak sama nazwa wskazuje, to styl muzyczny skoncentrowany na wolności wyrazu poprzez całkowicie swobodną improwizację. Jest to świadome i systematyczne odrzucenie tradycyjnych norm muzycznych i ustalonych zasad, na rzecz pełnej swobody i indywidualnego, osobistego wyrazu artystycznego. Cały ruch nowoczesnego jazzu podążał w kierunku większej swobody improwizacji, co wyrażano między innymi poprzez zmniejszanie … Dowiedz się więcej

Dominujący gatunek jazzu charakteryzujący się silnym wpływem bluesa i gospel — powrotem do korzeni jazzu. W przeciwieństwie do introwertycznego Cool Jazzu, hard bop był emocjonalny, surowy i „gorący”. Był także ostatnim gatunkiem jazzu, do którego tańczyli ludzie, dzięki swojej przystępności i rytmicznej energii. 1. Pochodzenie i kontekst historyczny (ok. 1955–1965) Reakcja na Cool Jazz — który … Dowiedz się więcej

Styl Cool Jazz pojawił się w latach 50. XX wieku jako reakcja na energetyczny i skomplikowany Bebop. Zamiast ścigać się z harmonią i tempem, muzycy zaczęli eksplorować wolniejsze tempa, miękkie brzmienia i bardziej refleksyjne podejście do ekspresji muzycznej. Charakterystyka ogólna Styl introwertyczny, powściągliwy i liryczny, przeciwstawny do ekspresyjnego, pełnego ognia „Hot Jazzu”. Cechuje go niższa … Dowiedz się więcej

Bebop to jeden z najważniejszych gatunków w historii jazzu, który powstał w latach 40. XX wieku i zrewolucjonizował improwizację, rytm oraz harmonię. To muzyka intelektualna i wirtuozerska, wymagająca od muzyków doskonałej znajomości teorii, techniki i słuchu. 1. Pochodzenie i kontekst historyczny Narodziny: Bebop powstał podczas jam sessions w nowojorskim klubie Minton’s Playhouse (od 1940 r.). … Dowiedz się więcej

„Berklee Funk” to potoczne, pół-żartobliwe określenie używane przez niektórych muzyków i pedagogów do opisania schematycznego, przewidywalnego stylu gry jazzowej lub fusion, który kojarzy się z akademickim podejściem do muzyki – szczególnie z absolwentami Berklee College of Music w Bostonie (jednej z najbardziej znanych szkół muzyki rozrywkowej i jazzu na świecie). Co się kryje za tym … Dowiedz się więcej

Motyw jest krótką formułą dźwiękową, najmniejszą figurą metrorytmiczną tworzącą temat muzyczny. Improwizacja motywiczna może być znakomitym uzupełnieniem ósemkowego ogrywania akordów. Pomaga budować spójne solo – zamiast losowych dźwięków, masz temat do rozwinięcia. Daje słuchaczowi coś do zapamiętania. Tworzy wrażenie logicznej narracji. Skąd wziąć motyw? Najprościej z tematu utworu, który improwizujesz. Cechy motywu: Krótki – często 2–4 … Dowiedz się więcej

Tonacja – przynależność materiału dźwiękowego utworu muzycznego do konkretnej gamy durowej lub molowej, na której jest on oparty. Tonację utworu (lub jego fragmentu) określa się, biorąc pod uwagę znaki przykluczowe oraz akordy lub dźwięki zaczynające i kończące utwór. Tonacja to system organizacji dźwięków, który określa, jakie dźwięki i akordy są używane w danym utworze. Nadaje … Dowiedz się więcej

Koło kwintowe to diagram ukazujący 12 tonów chromatycznych ułożonych w okręgu, gdzie każdy kolejny dźwięk jest oddalony o kwintę czystą (czyli 7 półtonów) od poprzedniego. Idąc w prawo, przechodzimy w górę o kwintę (np. C → G → D → A…). Idąc w lewo, schodzimy o kwintę w dół (np. C → F → B♭ … Dowiedz się więcej